Στον ισχυρισμό αυτό που είναι πολύ παλιός και έχει καθαρά αστική προέλευση υπάρχει μόνο ένα σημείο με κάποια δόση αλήθειας, που και αυτή όμως δίνεται διαστρεβλωμένα. Στο σύνολο του ο ισχυρισμός αυτός είναι τελείως αβάσιμος, πράγμα που το δείχνουν πάρα πολλά ιστορικά γεγονότα και πρώτα απ' όλα η νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε 14 χώρες με την ηγεσία της εργατικής τάξης.
Το σημείο για το οποίο μιλάμε, αφορά την προέλευση της προλεταριακής ιδεολογίας. Η αλήθεια εδώ είναι ότι ο επιστημονικός σοσιαλισμός και η προλεταριακή ιδεολογία ήρθαν στην εργατική τάξη πραγματικά απ' έξω. από διανοούμενους που ανήκαν στη μεγάλη ή μικρή αστική τάξη. Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, γιατί την περίοδο εκείνη το προλεταριάτο, εξαιτίας της πάρα πολύ μεγάλης εργάσιμης ημέρας, των άθλιων συνθηκών ζωής και του χαμηλού μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου του, δεν ήταν σε θέση να διαμορφώσει μόνο του την ιδεολογία του.
Η διαστρέβλωση συνίσταται στο ότι ο ισχυρισμός αυτός παρουσιάζει την προλεταριακή ιδεολογία σαν κάτι που τωρα συνεχιζει να ερχεται στην εργατική τάξη απ' έξω.
Η διαστρέβλωση αυτή είναι κοντά στα άλλα γελοία, γιατί, από τη στιγμή που η εργατική τάξη απόκτησε μια φορά την ιδεολογία της, δεν υπάρχει λόγος και δεν μπορεί να συνεχίζει να την ξαναποκτάει. Η κοινή λογική λέει ότι όταν ένας έχει κάτι, δεν του χρειάζεται να το ξαναποκτήσει, γιατί απλούστατα το έχει.
Το πόσο αβάσιμος είναι στο σύνολο του αυτός ο ισχυρισμός το δείχνουν τα επόμενα γεγονότα.
α) Η εργατική τάξη, όταν απόκτησε την ιδεολογία της μέσω του επαναστατικού της κόμματος (που η ίδρυσή του έκφραζε ακριβώς τη συνένωση του επιστημονικού σοσιαλισμού με το εργατικό κίνημα), κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες για να την αφομοιώσει και να την αναπτύξει. Σε σχετικά σύντομο ιστορικό διάστημα δημιούργησε τη δική της διανόηση, η οποία εκπλήρωσε με τιμή το καθήκον της διάδοσης και της ολόπλευρης επεξεργασίας της ιδεολογίας της. Στις αρχές του αιώνα μας το προτσές αυτός είχε κάνει τεράστια βήματα. Είναι βέβαια γεγονός, ότι τότε η αστική ιδεολογία συνέχιζε ακόμα να είναι από ορισμένες απόψεις ισχυρότερη από την προλεταριακή, ωστόσο η· εργατική τάξη ήταν ιδεολογικά ώριμη να αρχίσει την εκπλήρωση της ιστορικής της αποστολής. Αυτή την αλήθεια, και ταυτόχρονα την υποκρισία και την ιδιοτέλεια των κραυγών της αστικής τάξης για την δήθεν αμορφωσιά της εργατικής τάξης και τη δήθεν ανικανότητά της να κυβερνήσει, ήρθε να την επιβεβαιώσει το 1917 η Οχτωβριανή Επανάσταση και σε συνέχεια η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.
β) Σήμερα η ιδεολογία της εργατικής τάξης είναι κυρίαρχη στις σοσιαλιστικές χώρες και έχει όλες τις υλικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις για την ολόπλευρη επεξεργασία και ανάπτυξή της, προϋποθέσεις που η αξιοποίησή τους έκανε την προλεταριακή ιδεολογία ισχυρότερη από την αστική ιδεολογία.
γ) Στις καπιταλιστικές χώρες η εργατική τάξη έχει τα από καιρό ώριμα κομμουνιστικά κόμματά της και τη συνεχώς αναπτυσσόμενη ποσοτικά και ποιοτικά διανόησή της, που προπαγανδίζουν την ιδεολογία της και συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Ταυτόχρονα, ανεβαίνει το μορφωτικό επίπεδο όλης γενικά της τάξης, τόσο με την άνοδο του επιπέδου των εγκυκλοπαιδικών γνώσεων των προλεταρίων της πνευματικής εργασίας, όσο και με την εισροή επιστημόνων και διανοουμένων στις προλεταριακές γραμμές.
δ) Συνεχώς πλουτίζεται όχι μόνο η παραγωγική, αλλά και η αγωνιστική πείρα της εργατικής τάξης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας.
ε) Η ιδεολογία της εργατικής τάξης κατακτά όλο και πλατύτερα στρώματα μη προλεταριακών εργαζομένων μαζών.
Τέλος, πρέπει να πούμε ότι, εκτός από τα παραπάνω γεγονότα που δείχνουν το πραγματικό μορφωτικό επίπεδο της εργατικής τάξης, η καλύτερη διάψευση αυτού του αστικού ισχυρισμού είναι το γεγονός ότι η εργατική τάξη καθοδηγεί την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας στις σοσιαλιστικές χώρες και αποτελεί την ηγετική δύναμη του αγώνα των εργαζομένων στις καπιταλιστικές χώρες.
Δημήτρη Σάρλη "Η εργατική τάξη και ο ρόλος της στη σημερινή ελληνική κοινωνία" έκτη έκδοση Σύγχρονη Εποχή 1987
Το σημείο για το οποίο μιλάμε, αφορά την προέλευση της προλεταριακής ιδεολογίας. Η αλήθεια εδώ είναι ότι ο επιστημονικός σοσιαλισμός και η προλεταριακή ιδεολογία ήρθαν στην εργατική τάξη πραγματικά απ' έξω. από διανοούμενους που ανήκαν στη μεγάλη ή μικρή αστική τάξη. Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, γιατί την περίοδο εκείνη το προλεταριάτο, εξαιτίας της πάρα πολύ μεγάλης εργάσιμης ημέρας, των άθλιων συνθηκών ζωής και του χαμηλού μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου του, δεν ήταν σε θέση να διαμορφώσει μόνο του την ιδεολογία του.
Η διαστρέβλωση συνίσταται στο ότι ο ισχυρισμός αυτός παρουσιάζει την προλεταριακή ιδεολογία σαν κάτι που τωρα συνεχιζει να ερχεται στην εργατική τάξη απ' έξω.
Η διαστρέβλωση αυτή είναι κοντά στα άλλα γελοία, γιατί, από τη στιγμή που η εργατική τάξη απόκτησε μια φορά την ιδεολογία της, δεν υπάρχει λόγος και δεν μπορεί να συνεχίζει να την ξαναποκτάει. Η κοινή λογική λέει ότι όταν ένας έχει κάτι, δεν του χρειάζεται να το ξαναποκτήσει, γιατί απλούστατα το έχει.
Το πόσο αβάσιμος είναι στο σύνολο του αυτός ο ισχυρισμός το δείχνουν τα επόμενα γεγονότα.
α) Η εργατική τάξη, όταν απόκτησε την ιδεολογία της μέσω του επαναστατικού της κόμματος (που η ίδρυσή του έκφραζε ακριβώς τη συνένωση του επιστημονικού σοσιαλισμού με το εργατικό κίνημα), κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες για να την αφομοιώσει και να την αναπτύξει. Σε σχετικά σύντομο ιστορικό διάστημα δημιούργησε τη δική της διανόηση, η οποία εκπλήρωσε με τιμή το καθήκον της διάδοσης και της ολόπλευρης επεξεργασίας της ιδεολογίας της. Στις αρχές του αιώνα μας το προτσές αυτός είχε κάνει τεράστια βήματα. Είναι βέβαια γεγονός, ότι τότε η αστική ιδεολογία συνέχιζε ακόμα να είναι από ορισμένες απόψεις ισχυρότερη από την προλεταριακή, ωστόσο η· εργατική τάξη ήταν ιδεολογικά ώριμη να αρχίσει την εκπλήρωση της ιστορικής της αποστολής. Αυτή την αλήθεια, και ταυτόχρονα την υποκρισία και την ιδιοτέλεια των κραυγών της αστικής τάξης για την δήθεν αμορφωσιά της εργατικής τάξης και τη δήθεν ανικανότητά της να κυβερνήσει, ήρθε να την επιβεβαιώσει το 1917 η Οχτωβριανή Επανάσταση και σε συνέχεια η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.
β) Σήμερα η ιδεολογία της εργατικής τάξης είναι κυρίαρχη στις σοσιαλιστικές χώρες και έχει όλες τις υλικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις για την ολόπλευρη επεξεργασία και ανάπτυξή της, προϋποθέσεις που η αξιοποίησή τους έκανε την προλεταριακή ιδεολογία ισχυρότερη από την αστική ιδεολογία.
γ) Στις καπιταλιστικές χώρες η εργατική τάξη έχει τα από καιρό ώριμα κομμουνιστικά κόμματά της και τη συνεχώς αναπτυσσόμενη ποσοτικά και ποιοτικά διανόησή της, που προπαγανδίζουν την ιδεολογία της και συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Ταυτόχρονα, ανεβαίνει το μορφωτικό επίπεδο όλης γενικά της τάξης, τόσο με την άνοδο του επιπέδου των εγκυκλοπαιδικών γνώσεων των προλεταρίων της πνευματικής εργασίας, όσο και με την εισροή επιστημόνων και διανοουμένων στις προλεταριακές γραμμές.
δ) Συνεχώς πλουτίζεται όχι μόνο η παραγωγική, αλλά και η αγωνιστική πείρα της εργατικής τάξης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας.
ε) Η ιδεολογία της εργατικής τάξης κατακτά όλο και πλατύτερα στρώματα μη προλεταριακών εργαζομένων μαζών.
Τέλος, πρέπει να πούμε ότι, εκτός από τα παραπάνω γεγονότα που δείχνουν το πραγματικό μορφωτικό επίπεδο της εργατικής τάξης, η καλύτερη διάψευση αυτού του αστικού ισχυρισμού είναι το γεγονός ότι η εργατική τάξη καθοδηγεί την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας στις σοσιαλιστικές χώρες και αποτελεί την ηγετική δύναμη του αγώνα των εργαζομένων στις καπιταλιστικές χώρες.
Δημήτρη Σάρλη "Η εργατική τάξη και ο ρόλος της στη σημερινή ελληνική κοινωνία" έκτη έκδοση Σύγχρονη Εποχή 1987
No comments:
Post a Comment